آکارا آبی
گونه های ماهی آکواریومی

آکارا آبی

Akara blue یا Akara blue با نام علمی Andinoacara pulcher از خانواده Cichlidae است. این گونه به دلیل سهولت نگهداری و پرورش، سال هاست که در سرگرمی های آکواریومی محبوب بوده است. متأسفانه، بیشتر ماهی‌هایی که در آکواریوم‌های خانگی و تجاری نگهداری می‌شوند بسیار کم رنگ‌تر از همتایان وحشی خود هستند. دلیل اصلی هیبریداسیون و همخونی است.

آکارا آبی

محل سکونت

از بخش محدودی از ونزوئلا در نزدیکی سواحل و جزایر ترینیداد و توباگو (آمریکای جنوبی) رخ می دهد. در محیط‌های آبی مختلفی زندگی می‌کند، از پس‌آب‌های گل آلود رودخانه‌هایی که از میان جنگل‌های استوایی می‌گذرند تا نهرهای پاک در دامنه‌های تپه.

اطلاعات مختصر:

  • حجم آکواریوم - از 100 لیتر.
  • دما - 22-28 درجه سانتیگراد
  • مقدار pH - 6.5-8.0
  • سختی آب - نرم به سخت (5-26 dGH)
  • نوع بستر - شنی
  • روشنایی - هر
  • آب شور - نه
  • حرکت آب - سبک یا متوسط
  • اندازه ماهی 13-15 سانتی متر است.
  • وعده های غذایی - هر
  • خلق و خوی - صلح آمیز
  • محتوا در یک جفت یا گروه

توضیحات:

آکارا آبی

طول بزرگسالان به حدود 13-15 سانتی متر می رسد. اگرچه رنگ آبی آکارا گاهی اوقات به طور قابل توجهی بین افراد متفاوت است، محدوده کلی هنوز دارای رنگ آبی و آبی است. بدن همچنین دارای یک علامت تیره مشخص به شکل لکه ای در وسط و نواری است که به سمت چشم ها کشیده می شود. نرها باله های پشتی و مقعدی نوک تیز دارند، ماده ها کوچکتر و تا حدودی گرد هستند.

غذا

آکارا آبی به گونه های گوشتخوار اشاره دارد. اساس رژیم باید غذای پروتئینی از تکه های صدف، میگو، کرم خاکی، کرم خونی باشد. اگر نمی‌خواهید با غذای زنده یا منجمد سر و کله بزنید، محصولات تخصصی خشک‌شده منجمد از تولیدکنندگان معروف می‌توانند جایگزین خوبی باشند.

نگهداری و مراقبت، چیدمان آکواریوم

حداقل اندازه آکواریوم برای یک جفت ماهی از 100 لیتر شروع می شود. این طرح از یک بستر نرم شنی، چندین پناهگاه به شکل گیره ها، گیاهان شناور استفاده می کند که همچنین به عنوان وسیله ای اضافی برای سایه زدن عمل می کند. ریشه زایی گونه های گیاهی زنده توصیه نمی شود زیرا در اثر آکارهای قوی آسیب دیده یا ریشه کن می شوند. آنوبیاهای بی تکلف، اکینودوروس و سرخس جاوا شانس رشد طبیعی دارند. سطح روشنایی پایین است.

با وجود زیستگاه های متنوع در طبیعت، ماهی با این وجود به کیفیت آب بسیار حساس است. غلظت بالای ترکیبات نیتروژن دار بر سلامت ماهی ها تأثیر منفی می گذارد و می تواند عواقب جدی برای سلامتی آنها داشته باشد. بنابراین، یک شرط مهم برای نگهداری موفق یک فیلتر مولد با فیلتراسیون بیولوژیکی موثر و همچنین تجدید منظم بخشی از آب با تمیز کردن تازه و به موقع خاک است.

رفتار و سازگاری

گونه های آرام آرام، به خوبی با ماهی های دیگر با اندازه های مشابه از میان سیکلیدهای آمریکای جنوبی، چاراسین، گربه ماهی کوریدوراس و غیره هماهنگ می شود. شایان ذکر است که همسایگان کوچکتر می توانند به طور تصادفی طعمه آکارای گوشتخوار شوند.

پرورش / پرورش

این یکی از ساده ترین سیچلایدها برای پرورش در آکواریوم خانگی است. در طول فصل جفت گیری، نر و ماده بالغ یک جفت تشکیل می دهند و منطقه / قلمرو خاصی را در پایین اشغال می کنند. به عنوان محل تخم ریزی از سنگ های مسطح یا برگ های پهن گیاهان (زنده یا مصنوعی) استفاده می شود. ماده حدود 200 تخم می گذارد و برای محافظت در این نزدیکی می ماند. نر دور می شود و از غریبه ها در قلمرو "گشت زنی" می کند. دوره جوجه کشی حدود 28 تا 72 ساعت طول می کشد، پس از 3 روز دیگر، بچه ماهی هایی که ظاهر شده اند شروع به شنا آزادانه در جستجوی غذا می کنند، اما تا چند هفته دیگر قلمرو محافظت شده توسط نر را ترک نمی کنند و در کنار ماهی می مانند. زن

اگر چندین ماهی در آکواریوم وجود دارد و کوچک است (100 لیتر) ، توصیه می شود در یک مخزن جداگانه تخم ریزی کنید ، زیرا در طول فصل جفت گیری نر می تواند تهاجمی باشد و از فرزندان محافظت کند. محرک تخم ریزی آب نرم و کمی اسیدی با دمای حدود 28 درجه سانتی گراد است. پارامترهای آب را به آرامی به مقادیر مناسب برسانید و به زودی انتظار شروع تخم ریزی را داشته باشید.

بیماری های ماهی

علت اصلی بیشتر بیماری ها شرایط نامناسب زندگی و غذای بی کیفیت است. در صورت شناسایی اولین علائم، باید پارامترهای آب و وجود غلظت بالای مواد خطرناک (آمونیاک، نیتریت، نیترات و غیره) را بررسی کنید، در صورت لزوم، شاخص ها را به حالت عادی برگردانید و تنها پس از آن درمان را ادامه دهید. در قسمت بیماری های ماهی آکواریومی در مورد علائم و درمان بیشتر بخوانید.

پاسخ دهید