افسانه های گربه

افسانه های اسلاوها

اسلاوها ارتباط نزدیکی بین این حیوانات و قهوه ای ها دارند. آنها می توانند به گربه تبدیل شوند یا با آنها صحبت کنند. همچنین اعتقاد بر این بود که براونی ها شیری را دوست دارند که گربه ها با کمال میل به آنها می دهند، زیرا آنها موش ها را بیشتر دوست دارند.

در شعر پوشکین "روسلان و لیودمیلا" یک "گربه دانشمند" وجود دارد، او افسانه ها می گوید و آهنگ می خواند. در افسانه های اسلاوی واقعی، این شخصیت به نام کوت بایون تا حدودی متفاوت به نظر می رسید. این حیوان هیولایی بود که روی یک میله آهنی می نشست و قهرمانان را با داستان ها و افسانه های خود فریب می داد. و هنگامی که آنها پس از شنیدن داستان های او به خواب رفتند، گربه آنها را بلعید. با این حال، بایون را می توان رام کرد، و سپس او به یک دوست و حتی یک درمانگر تبدیل شد - افسانه های او اثر شفابخش داشت.

در آثار پاول باژوف، افسانه های اورال زیادی حفظ شده است که در میان آنها داستان هایی در مورد گربه خاکی وجود دارد. اعتقاد بر این بود که او در زیر زمین زندگی می کند و هر از گاهی گوش های قرمز روشن و آتش مانند خود را در معرض سطح قرار می دهد. جایی که این گوش ها دیدند، آنجا گنجی دفن شده است. دانشمندان بر این باورند که این افسانه تحت تأثیر نورهای گوگردی که از حفره های کوه بیرون می آیند به وجود آمد.

افسانه های مردم اسکاندیناوی

ایسلندی ها مدت هاست که گربه یول را می شناسند. او با یک جادوگر آدم خوار وحشتناکی زندگی می کند که کودکان را می رباید. اعتقاد بر این بود که گربه یول هرکسی را می بلعد که در ایسلند (زمان کریسمس ایسلند) وقت نداشت لباس های پشمی تهیه کند. در واقع، ایسلندی ها این افسانه را به طور خاص برای فرزندان خود اختراع کردند تا آنها را مجبور کنند در نگهداری از گوسفندان به آنها کمک کنند، پشمی که در آن زمان منبع اصلی درآمد ایسلندی ها بود.

در ادای بزرگ، گفته می‌شود که گربه‌ها برای فریا، یکی از الهه‌های اصلی اسکاندیناوی، حیوانات مقدسی بودند. دو گربه به ارابه بهشتی او که عاشق سوار شدن در آن بود مهار کردند. این گربه‌ها بزرگ، کرکی بودند، منگوله‌هایی روی گوش‌هایشان داشتند و شبیه سیاه‌گوش بودند. اعتقاد بر این است که گربه های جنگلی نروژی، گنج ملی این کشور، از آنها سرچشمه گرفته اند.

گربه ها در سرزمین اهرام

در مصر باستان، این حیوانات توسط شرافت مذهبی احاطه شده بودند. شهر مقدس Bubastis به آنها وقف شده بود که در آن مجسمه های بسیاری از گربه ها وجود داشت. و الهه باستت که شخصیتی پیچیده و غیرقابل پیش بینی داشت، قدیس حامی گربه ها محسوب می شد. باستت حامی زنان، الهه باروری، دستیار زایمان بود. یکی دیگر از گربه های الهی متعلق به خدای عالی Ra بود و به او کمک کرد تا با مار وحشتناک Apep مبارزه کند.

چنین احترام شدیدی برای گربه ها در مصر تصادفی نبود. پس از همه، این حیوانات انبارها را از شر موش ها و مارها خلاص می کنند و از تهدید گرسنگی جلوگیری می کنند. در مصر خشک، گربه ها نجات دهنده زندگی واقعی بودند. مشخص است که گربه ها ابتدا نه در مصر، بلکه در مناطق شرقی تر رام شدند، اما مصر اولین کشوری بود که در آن این حیوانات به چنین محبوبیت زیادی دست یافتند.

افسانه های یهودی

یهودیان در دوران باستان به ندرت با گربه ها سر و کار داشتند، بنابراین برای مدت طولانی هیچ افسانه ای در مورد آنها وجود نداشت. با این حال، سفاردیم ها (یهودیان اسپانیا و پرتغال) داستان هایی دارند که لیلیت، همسر اول آدم، به گربه تبدیل شده است. این هیولایی بود که به نوزادان حمله می کرد و خون آنها را می نوشید.