چارلی و آستا

سگ ها. سگ ها از دوران کودکی علاقه من بوده اند. من از آن دسته افراد خوش شانسی هستم که زندگی را با بهترین دوستشان زیر یک سقف شروع کردند. وقتی من به دنیا آمدم، قبلاً یک سگ داشتیم - چارلی پکن. بسیاری از خاطرات کودکی با او تداعی می شود. وقتی من نوجوان بودم، یک بولداگ گرفتیم و یک سال قبل از ازدواجم، مادرم یک پاگ را به فرزندی قبول کرد. همه پسرا همه سیاه هستند. بیرون خیلی کوچک اما من همیشه سگ های بزرگ را دوست داشتم. و لابرادور فقط در یک خط جداگانه راه می رفت. ازدواج من با حیوانات شروع شد. روزی که قرار بود در ماه عسل پرواز کنیم، شوهرم یک بچه گربه سرنگون شده را از خیابان کشید. بنابراین مشخص شد که حیوانات در خانواده ما مورد علاقه هستند. کم کم دنیای حیواناتی را که به کمک نیاز دارند کشف کردیم. چه غذا باشد، چه قرار گرفتن در معرض بیش از حد یا فقط تبلیغات در اینترنت. شروع کردیم به گرفتنش به طور موقت. تا زمان جستجوی مالک جدید. اینطوری چارلی به ما رسید. لابرادور به 2 هفته نوردهی بیش از حد نیاز داشت. شاید یکی از بهترین هفته های زندگی من بود. سگ بزرگ، مهربان، باهوش… درست است، ظاهر او چیزهای زیادی برای دلخواه باقی گذاشت. قبل از قرار گرفتن در معرض بیش از حد، او در ایستگاه آویزان شد. سینه او از این واقعیت صحبت می کرد که او بارها و بارها به احتمال زیاد سگی را از به اصطلاح طلاق گرفته به دنیا آورد. چارلی ما را برای یک خانه جدید ترک کرد. و ما بدون اتلاف وقت یک سگ جدید گرفتیم - آستا. اگر چارلی - در نگاه اول عشق بود، پس آستا حیف است. آنها برای من عکسی فرستادند که در آن موجود کثیف بدبخت روی زمین افتاده است ... و قلبم لرزید. و ما به دنبال بیچاره رفتیم. درست است، یک سوء تفاهم خنده دار سگ در محل در انتظار ما بود. سگ از آستین کت ما را گرفت، پرید، سعی کرد لیس بزند... با هم پمپ بنزین را ترک کردیم. به هر حال، این نام به لطف پمپ بنزین ظاهر شد. ما او را از A-100 گرفتیم. بنابراین، آستا. پس از مدتی، پستی را در اینترنت دیدم که چارلی ما دوباره نیاز به نوردهی بیش از حد دارد، زیرا خانواده جدید موفق نشدند. بنابراین او برای دومین بار پیش ما آمد. سگ حتی بدتر از دفعه اول به نظر می رسید: تمام پوست در شانه های وحشتناک، چشم های ملتهب ... زمان مراجعه به پزشکان آغاز شد و خیلی زود چارلی به زیبایی واقعی تبدیل شد! کار دشواری در پیش بود: صحبت با شوهرش برای ترک شارلونیا برای همیشه در خانواده ما. اما بعد اتفاق غیرمنتظره افتاد: آستا بیمار شد. قطره چکان بی پایان، تزریق... شوهرم همه این کارها را انجام داد. و وقتی آستا بهتر شد، تصمیم گرفتم یک گفتگوی "جدی" داشته باشم. بنابراین 2 سگ برای همیشه در خانه ما ماندند: یک بزرگسال، منطقی، بسیار تحمل کننده تمام چارلی ها و شیطان، بی قرار، آستا مضر. عکس از آرشیو شخصی آنا شارانوک.