خاطرات یک سگ در مقابل دفتر خاطرات یک گربه

یک روز در زندگی - چگونه گربه ها و سگ ها آن را متفاوت می بینند، مکاشفات در یک ورودی از دفتر خاطرات.

خاطرات سگ:

08:00 - صبحانه سگ! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

09:30 - سوار ماشین شوید! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

09:40 - در پارک قدم بزنید! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

10:30 – نوازش و خراشیدم! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

12:00 - استخوان های شیر! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

13:00 – بازی در حیاط! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

15:00 - تعقیب دم! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

17:00 - شام! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

19:00 – بازی با توپ! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

20:00 - عجب! با مردم تلویزیون تماشا کن! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

23:00 - در رختخواب بخوابید! چیز مورد علاقه من، من آن را دوست دارم!

دفتر خاطرات یک گربه:

پنجه هایم همچنان مرا آزار می دهند و به نخ های کوچک و پفک ها می گیرند.

آنها دوباره یک وعده غذایی غنی از گوشت خوردند، در حالی که زندانیان دیگر و من دوباره کراکر یا چیزی شبیه ناگت خشک خوردیم. با وجود اینکه کاملاً در مورد تحقیر رژیمم کاملاً واضح هستم، باید حداقل چیزی بخورم تا قدرتم را حفظ کنم. تنها چیزی که نیروی من را تقویت می کند فکر فرار است.

من بارها و بارها مبلمان و فرش را پاره می کنم تا آنها را بدنام کنم. امروز سر یک موش را از تن جدا کردم و بدن بی جانش را به پاهایشان آوردم. امیدوارم این نمایش قدرت من باعث ترس در دل آنها شود. با این حال، آنها فقط یک نظر تحقیرآمیز در مورد اینکه من چه شکارچی کوچولوی خوبی هستم... حرامزاده ها بیان کردند.

امشب همدستان خود را جمع کردند. در این مدت من را در سلول انفرادی قرار دادند. به هر حال صدای صحبت آنها را می شنیدم و بوی غذا را حس می کردم. من شنیدم که نتیجه گیری من در ارتباط با نیروی ناشناخته ای به نام "آلرژی" است. من باید آن را مطالعه کنم، بفهمم چگونه می توانم از آن برای فرار استفاده کنم.

امروز بیشتر از همیشه به حذف یکی از آنها نزدیک شده بودم: خودم را دور پایم حلقه کردم و در لحظه ای که راه می رفت تقریباً او را زمین گیر کردم. فردا باید امتحانش کنم، درست در بالای پله ها.

من مطمئن هستم که بقیه زندانیان خدمتکار و خبرچین هستند. سگ یک سری امتیازات دارد. او را مرتب به خیابان می برند و به نظر من از بازگشت به خانه بیشتر خوشحال است تا آزادی. او قطعا عقب است. پرنده قطعا خبر دهنده است. من به طور منظم تعامل او با نگهبانان را تماشا می کنم. من مطمئن هستم که او در مورد هر حرکت من گزارش می دهد. اسیرکنندگان من یک مانع محافظ ویژه برای پرنده ایجاد کردند که از سقف آویزان است. پس او در امان است… فعلا…