الی و رهبران پرولتاریای جهانی

این داستان یکی از آن‌هایی است که «اگر خودم آن را نمی‌دیدم، باور نمی‌کردم» اما، باور کنید یا نه، این حقیقت محض است.

الی برخلاف اکثر توله ها مشکل خاصی ایجاد نکرد. او به طور انحصاری با اسباب بازی های خود بازی می کرد و به مبلمان، کفش یا لباس دست اندازی نمی کرد. درست است، او یک نقطه ضعف داشت - به یک تکه کاغذ دیواری روی دیوار بین تکیه گاه عثمانی من و آستانه پنجره. نمی دانم چرا او این تکه کاغذ دیواری را آنقدر دوست نداشت (یا برعکس، خیلی دوستش داشت) اما مدام سعی می کرد آن را پاره کند. فضای بین عثمانی و خود دیوار، که می‌توانست داخل آن نفوذ کند، کوچک بود، و ما تصمیم گرفتیم آن را با مانعی که برای توله سگ غیرقابل عبور بود، ببندیم. نقش دومی را فرهنگ لغت فلسفی قدیمی ایفا کرد که بیشتر آن به تاریخ CPSU اختصاص داشت و قبلاً گرد و غبار را روی نیم طبقه جمع می کرد. الی به طرز وحشتناکی از ایده ما خوشش نیامد و توله سگ تلاش های قهرمانانه ای برای بیرون کشیدن توم انجام داد. اما دسته های وزنی برابر نبودند و همه تلاش ها با شکست به پایان رسید. با این حال، او هنوز راهی برای استخراج کتاب اختراع کرد. و، شاید، او تصمیم گرفت خشم خود را به دلیل تلاش های ناموفق قبلی خود در مورد او از بین ببرد. چون یک روز توله سگی را دیدیم که با یک نوع برگ زرد در دندان هایش با عجله در اتاق هجوم می آورد و این تکه کاغذ را با غرغر می مالید. با انتخاب "قربانی"، غرغر کردم: سگ موفق شد صفحه ای را با عکسی از لنین از کتاب پاره کند. شاید اگر ادامه آن نبود به خیال راحت این پرونده را فراموش می کردیم. چند روز بعد، الی دوباره فرهنگ لغت را از بین برد. فقط این بار، قربانی او افتاد... تصویر استالین. پدرم این تصادف مفرح را با گفتن این جمله خلاصه کرد: "در سال 37 سگ شما تیراندازی می شد!"