داستان های شاد در مورد اینکه چگونه سگ ها خانه پیدا کردند

کریستین باربر قرار نبود توله سگ کوچکی را از پناهگاه به فرزندی قبول کند. او و همسرش برایان تمام وقت کار می کنند و دو پسر دارند. اما دو سال پیش، بیگل آنها، لاکی، بر اثر سرطان درگذشت و آنها خیلی دلتنگ سگ خود شدند. بنابراین، با داستان‌های بسیار خوشحال کننده در مورد پذیرش و نجات سگ‌های بالغ، تصمیم گرفتند دوست جدیدی برای خود در پناهگاه حیوانات محلی در ایری، پنسیلوانیا پیدا کنند. آنها به طور دوره ای با پسران خود به آنجا می آمدند تا دریابند که چگونه یک سگ تهیه کنند و ببینند آیا حیوان مناسب برای خانواده آنها وجود دارد یا خیر.

کریستین می‌گوید: «هر سگی که آنجا دیدیم مشکلی داشت. "بعضی بچه ها را دوست نداشتند، برخی دیگر انرژی زیادی داشتند، یا با سگ های دیگر کنار نمی آمدند... همیشه چیزی بود که ما دوست نداشتیم." بنابراین کریستین زمانی که در اواخر بهار به پناهگاه ANNA رسیدند چندان خوشبین نبود. اما به محض اینکه داخل شدند، یک توله سگ با چشمان روشن و دمی مجعد توجه خانواده را به خود جلب کرد. در یک ثانیه کریستین خود را دید که او را در آغوش گرفته بود.  

"او آمد و روی بغل من نشست و به نظر می رسید که احساس می کند در خانه است. او می‌گوید، او فقط خود را به من نزدیک کرد و سرش را پایین انداخت... چیزهایی از این قبیل. سگی که تنها سه ماه داشت، پس از اینکه شخصی او را آورد، در پناهگاه ظاهر شد. او بیمار و ضعیف بود.

روث تامپسون، مدیر این پناهگاه، می گوید: «او به وضوح برای مدت طولانی در خیابان بی خانمان بود. او کم آب شده بود و نیاز به درمان داشت. کارکنان پناهگاه توله سگ را به زندگی بازگرداندند، آن را عقیم کردند و - وقتی کسی به دنبال او نیامد - شروع به جستجوی خانه جدیدی برای او کردند. و سپس آرایشگران او را پیدا کردند.

کریستین می‌گوید: «چیزی برای من کلیک کرد. او برای ما ساخته شده است. همه ما آن را می دانستیم.» لوسیان، پسر پنج ساله آنها، نام این سگ را پرتزل گذاشت. همان شب او با آرایشگرها به خانه رفت.

بالاخره خانواده دوباره کامل شد

اکنون، تنها چند ماه بعد، داستان چگونگی یافتن خانه پرتزل به پایان رسیده است و او به عضوی کامل از خانواده تبدیل شده است. بچه ها عاشق بازی و نوازش با او هستند. شوهر کریستین که یک افسر پلیس است، می گوید از زمانی که پرتزل به خانه آنها آمده استرس کمتری داشته است. کریستین چطور؟ توله سگ از لحظه ای که برای اولین بار ملاقات کردند، او را برای یک ثانیه ترک نکرده است.

او بسیار بسیار به من وابسته است. کریستین می‌گوید او همیشه مرا دنبال می‌کند. او فقط می خواهد همیشه با من باشد. فکر می کنم به این دلیل است که او یک کودک رها شده بود... اگر نتواند کنار من باشد، فقط عصبی است. و من او را بی نهایت دوست دارم.» یکی از راه هایی که پرتزل محبت همیشگی خود را نشان می دهد جویدن کفش کریستین است، به اندازه کافی عجیب، همیشه در سمت چپ. به گفته کریستین، کفش های سایر اعضای خانواده هرگز مورد هدف سگ قرار نمی گیرد. اما بعد می خندد.

او می‌گوید: «تصمیم گرفتم آن را بهانه‌ای عالی برای خرید دائمی کفش‌های جدید برای خودم بدانم. کریستین اعتراف می کند که پذیرش سگ از یک پناهگاه بسیار خطرناک است. اما همه چیز برای خانواده‌اش خوب پیش رفت، و او معتقد است که داستان‌های دیگر فرزندخواندگی سگ‌ها می‌تواند به همان خوشی برای کسانی که مایل به قبول مسئولیت هستند به پایان برسد.

او می گوید: «زمان عالی هرگز نخواهد آمد. شما می توانید نظر خود را تغییر دهید زیرا اکنون زمان مناسبی نیست. اما هرگز لحظه ای عالی برای این کار وجود نخواهد داشت. و شما باید به یاد داشته باشید که این به شما مربوط نیست، بلکه در مورد این سگ است. آنها در این قفس می نشینند و تنها چیزی که می خواهند عشق و خانه است. بنابراین حتی اگر شما کامل نیستید و می ترسید و مطمئن نیستید، به یاد داشته باشید که برای آنها بهشت ​​است که در خانه ای باشند که بتوانند عشق و توجه مورد نیاز خود را به دست آورند.

اما همه چیز آنقدر هم گلگون نیست

با پرتزل نیز مشکلاتی وجود دارد. کریستینا می گوید، از یک طرف، او "کاملاً در همه مشکلات قرار می گیرد". علاوه بر این، او بلافاصله به غذا می زند. این عادت، به گفته کریستین، ممکن است به این دلیل باشد که سگ کوچک زمانی که در خیابان زندگی می کرد گرسنه بود. اما اینها فقط مشکلات جزئی بودند، و حتی کمتر از آنچه کریستین و برایان انتظار داشتند، زمانی که آنها در مورد پذیرش یک سگ از پناهگاه فکر می کردند، اهمیت داشتند.

کریستین می‌گوید: «بیشتر این سگ‌ها نوعی «چمدان» دارند. به دلیلی به آن "نجات" می گویند. شما باید صبور باشید. باید مهربان باشی شما باید درک کنید که اینها حیواناتی هستند که به عشق، صبر، آموزش و زمان نیاز دارند.»

روث تامپسون، مدیر پناهگاه ANNA، می گوید که کارکنان سخت تلاش می کنند تا خانواده مناسبی برای سگ هایی مانند پرتزل پیدا کنند تا داستان های فرزندخواندگی سگ پایان خوشی داشته باشد. کارکنان پناهگاه مردم را تشویق می کنند تا قبل از پذیرش سگ، اطلاعات مربوط به این نژاد را تحقیق کنند، خانه خود را آماده کنند و مطمئن شوند که همه کسانی که در خانه زندگی می کنند انگیزه کامل دارند و آماده پذیرش حیوان خانگی هستند.

تامپسون می‌گوید: «شما نمی‌خواهید کسی وارد شود و جک راسل تریر را فقط به این دلیل که کوچک و بامزه است انتخاب کند، و بعد معلوم شود که آن‌ها واقعاً می‌خواستند یک خانواده تنبل باشد». یا اینکه زن بیاید سگ را بردارد و شوهرش فکر کند این ایده بدی است. شما و ما باید کاملاً همه چیز را در نظر بگیریم، در غیر این صورت سگ دوباره در یک پناهگاه در جستجوی خانواده دیگری قرار می گیرد. و این برای همه غم انگیز است.»

علاوه بر تحقیق در مورد اطلاعات نژاد، جدیت و آماده سازی خانه خود، افرادی که علاقه مند به پذیرش سگ از پناهگاه هستند باید موارد زیر را نیز در نظر داشته باشند:

• آینده: یک سگ می تواند سال ها زندگی کند. آیا حاضرید تا آخر عمر مسئولیت او را بپذیرید؟
• مراقبت: آیا زمان کافی برای انجام فعالیت بدنی و توجه مورد نیاز او دارید؟
• هزینه ها: آموزش، مراقبت، خدمات دامپزشکی، غذا، اسباب بازی. همه اینها یک پنی برای شما هزینه خواهد داشت. توانایی پرداختش را داری؟
• مسئولیت: مراجعه منظم به دامپزشک، عقیم کردن یا اخته کردن سگ شما، و همچنین درمان های پیشگیرانه منظم، از جمله. واکسیناسیون همه مسئولیت صاحب حیوان خانگی مسئول است. آیا حاضرید آن را به عهده بگیرید؟

برای آرایشگران، پاسخ به آن سؤالات مثبت بود. کریستین می گوید پرتزل برای خانواده آنها عالی است. کریستین می‌گوید: «او جای خالی‌ای را پر کرد که ما حتی نمی‌دانستیم داریم. هر روز خوشحالیم که او با ماست.