Pecilia vulgaris
گونه های ماهی آکواریومی

Pecilia vulgaris

Pecilia یا Platipecilia خالدار با نام علمی Xiphophorus maculatus از خانواده Poeciliidae است. به دلیل سختی و رنگ های روشن یکی از محبوب ترین ماهی های آکواریومی است. با این حال، اکثریت قریب به اتفاق Pecilia که در آکواریوم‌ها زندگی می‌کنند، گونه‌هایی را پرورش می‌دهند که به‌طور مصنوعی، از جمله با هیبریداسیون با دم شمشیری، پرورش داده شده‌اند. افراد وحشی (تصویر زیر) به طور قابل توجهی با نژادهای زینتی متفاوت هستند و دارای رنگی ساده، اگر نه ساده هستند.

Pecilia vulgaris

ماهی هایی که از نظر رنگ شبیه به همتایان طبیعی خود هستند، از سرگرمی سرگرمی آکواریوم ناپدید شده اند. این نام جمعی شده است و به همان اندازه برای تعداد زیادی از نژادهای جدید و تنوع رنگی که در طی چندین دهه پرورش فعال پدیدار شده اند، صدق می کند.

محل سکونت

جمعیت‌های وحشی در سیستم‌های رودخانه‌ای متعدد در آمریکای مرکزی از مکزیک تا نیکاراگوئه زندگی می‌کنند. در آب‌های کم عمق رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، مرداب‌ها، خندق‌ها، مراتع سیل‌زده رخ می‌دهد. مناطق با پوشش گیاهی متراکم آبزی را ترجیح می دهد.

اطلاعات مختصر:

  • حجم آکواریوم - از 60 لیتر.
  • دما - 20-28 درجه سانتیگراد
  • مقدار pH - 7.0-8.2
  • سختی آب - سختی متوسط ​​تا زیاد (10-30 GH)
  • نوع بستر - هر
  • روشنایی - متوسط ​​یا روشن
  • آب شور - با غلظت 5-10 گرم در لیتر آب قابل قبول است
  • حرکت آب - سبک یا متوسط
  • اندازه ماهی 5-7 سانتی متر است.
  • غذا - هر غذایی
  • خلق و خوی - صلح آمیز
  • محتوا به تنهایی، دوتایی یا گروهی

توضیحات:

طول نرهای بالغ به حدود 5 سانتی متر می رسد ، ماده ها بزرگتر هستند ، تا 7 سانتی متر رشد می کنند. نرها را می توان با وجود گونوپدیا - یک باله مقعدی اصلاح شده که برای لقاح در نظر گرفته شده است - متمایز کرد.

Pecilia vulgaris

Pecilia معمولی که در طبیعت زندگی می کند دارای بدنی متراکم و رنگ خاکستری-نقره ای غیر توصیفی است. در تصویر، گاهی اوقات ممکن است لکه های سیاه با شکل نامنظم وجود داشته باشد. به نوبه خود، گونه های پرورشی و هیبریدها با طیف گسترده ای از رنگ ها، الگوهای بدن و شکل های باله متمایز می شوند.

غذا

آنها با کمال میل انواع غذاهای خشک (پلاسه، گرانول)، منجمد و زنده مانند کرم خونی، دافنی، میگو آب نمک و غیره را می پذیرند. 1-2 بار در روز به مقداری که در XNUMX دقیقه خورده می شود، تغذیه کنید. غذای باقی مانده باید حذف شود.

نگهداری و مراقبت، چیدمان آکواریوم

توانایی Pecilia برای زندگی در طیف گسترده ای از پارامترهای هیدروشیمیایی آن را به یکی از بی تکلف ترین ماهی های آکواریومی تبدیل می کند. نگهداری موفقیت آمیز حتی در یک آکواریوم کوچک مجهز به یک فیلتر هواگرد ساده، به شرط تعداد کمی از ساکنان، امکان پذیر است. در این مورد، برای حفظ تعادل اکولوژیکی، توصیه می شود هر دو هفته یک بار آب را 30 تا 50 درصد تجدید کنید.

Pecilia vulgaris

در طراحی وجود پناهگاه هایی به صورت انبوه گیاهان و سایر پناهگاه ها حائز اهمیت است. عناصر باقی مانده از دکور به صلاحدید آکواریوم انتخاب می شوند. وجود یک درخت باتلاق خوش آمدید (چوب رانده، شاخه ها، ریشه ها و غیره)، در نور روشن، جلبک ها به خوبی روی آنها رشد می کنند که افزودنی عالی برای رژیم غذایی خواهد بود.

محتوای قابل قبول در آب شور با غلظت نمک 5-10 گرم در لیتر.

رفتار و سازگاری

ماهی های متحرک صلح آمیز که به تانک های مناسب نیاز دارند. نرها نسبت به یکدیگر مدارا می کنند، با این حال، ترکیب گروه توصیه می شود که در آن تعداد ماده ها بیشتر باشد. سازگار با نزدیکان، دم شمشیری، گوپی و بسیاری از گونه های دیگر با اندازه و خلق و خوی مشابه.

پرورش / پرورش

پرورش نیاز به شرایط خاصی ندارد. در حضور یک نر و ماده بالغ از نظر جنسی، سرخ شده به طور منظم در فواصل هر دو ماه یک بار ظاهر می شود. یک ماده می تواند تا 80 بچه بچه بیاورد. مهم است که قبل از خوردن آنها توسط ماهی بالغ، زمان لازم برای صید و قرار دادن آنها در یک مخزن جداگانه را داشته باشید. در یک آکواریوم جداگانه (یک شیشه سه لیتری کافی است)، پارامترهای آب باید با اصلی مطابقت داشته باشد.

بیماری های ماهی

هر چه نژاد هیبرید یا مولد Pecilia به پیشینیان وحشی خود نزدیکتر باشد، مقاومت بیشتری دارد. در شرایط مساعد، موارد بیماری نادر است. در قسمت بیماری های ماهی آکواریومی در مورد علائم و درمان بیشتر بخوانید.

پاسخ دهید