سگ از لیتوانی به بلاروس آمد تا صاحب سابق را پیدا کند!

حتی شرورترین سگ دنیا هم می تواند به یک دوست واقعی و فداکار تبدیل شود. این داستان نه برای کسی بلکه برای خانواده ما اتفاق افتاده است. اگرچه آن اتفاقات بیش از 20 سال از عمر آن می گذرد و متأسفانه ما عکسی از این سگ نداریم، اما من همه چیز را با ریزترین جزئیات به یاد دارم، انگار که دیروز اتفاق افتاده است.

در یکی از روزهای آفتابی تابستان کودکی شاد و بی دغدغه ام، سگی به حیاط خانه پدربزرگ و مادربزرگم آمد. سگ وحشتناک بود: خاکستری، وحشتناک، با موهای سرگردان و یک زنجیر آهنی بزرگ به دور گردنش. بلافاصله به آمدنش اهمیت زیادی ندادیم. ما فکر کردیم: یک پدیده رایج روستایی - سگ زنجیر را قطع کرد. ما به سگ غذا دادیم، او نپذیرفت و ما به آرامی او را از دروازه بیرون بردیم. اما بعد از 15 دقیقه اتفاقی غیر قابل تصور افتاد! مهمان مادربزرگ، کشیش کلیسای محلی لودویک بارتوشاک، با این موجود پشمالو وحشتناک در آغوش خود به حیاط پرواز کرد.

پدر لودویک که معمولا آرام و متعادل بود، با هیجان، به طور غیرطبیعی با صدای بلند و احساسی اعلام کرد: «این کوندل من است! و او برای من از لیتوانی آمد! در اینجا لازم است رزرو انجام شود: وقایع توصیف شده در روستای بلاروسی گلشنی در منطقه اوشمیانی در منطقه گرودنو رخ داده است. و مکان فوق العاده ای است! قلعه معروف گلشنسکی وجود دارد که در رمان ولادیمیر کوروتکویچ "قلعه سیاه اولشانسکی" توصیف شده است. به هر حال، مجموعه کاخ و قلعه، محل اقامت سابق شاهزاده P. Sapieha است که در نیمه اول قرن یکم ساخته شده است. همچنین یک بنای معماری در گلشنی وجود دارد - کلیسای فرانسیسکن - که در سال 1 به سبک باروک ساخته شده است. همچنین صومعه سابق فرانسیسکن و بسیاری چیزهای جالب دیگر. اما داستان مربوط به این نیست…

نشان دادن درست دوره ای که رویدادها در آن رخ داده اند، مهم است. زمان "ذوب" بود، زمانی که مردم به آرامی شروع به بازگشت به دین کردند. طبیعتا کلیساها و کلیساها در وضعیتی فرسوده بودند. و به این ترتیب کشیش لودویک بارتوشاک به گلشنی فرستاده شد. و به او کار بسیار دشواری داده شد - احیای حرم. چنین شد که مدتی در حالی که تعمیرات در صومعه و کلیسا ادامه داشت، کشیش در خانه پدربزرگ و مادربزرگ من ساکن شد. پیش از این، پدر مقدس در یکی از محله های لیتوانی خدمت می کرد. و طبق قوانین دستور فرانسیسکن، کشیشان، به عنوان یک قاعده، برای مدت طولانی در یک مکان نمی مانند. هر 2-3 سال محل خدمت خود را عوض می کنند. حالا برگردیم به مهمان ناخوانده مان. معلوم شد که یک بار راهبان تبتی به پدر لودویک یک سگ تریر تبتی دادند. به دلایلی، کشیش او را کوندل نامید که در زبان لهستانی به معنای "مختلط" است. از آنجایی که کشیش قصد داشت از لیتوانی به گلشنی بلاروسی (جایی که در ابتدا جایی برای زندگی نداشت) نقل مکان کند، نمی توانست سگ را با خود ببرد. و او در لیتوانی تحت مراقبت دوست پدر لودویگ ماند. 

سگ چگونه زنجیر را پاره کرد و چرا راهی سفر شد؟ چگونه کندل مسافت تقریباً 50 کیلومتری را پشت سر گذاشت و به گلشنی ختم شد؟ 

سگ حدود 4-5 روز در جاده ای کاملاً ناشناخته با یک زنجیر آهنی سنگین به گردنش راه رفت. بله، او به دنبال صاحبش دوید، اما صاحبش اصلاً در آن جاده پیاده نمی رفت، بلکه با ماشین رفت. و اینکه چگونه، پس از همه، کندل او را پیدا کرد، هنوز برای همه ما یک راز باقی مانده است. پس از لذت ملاقات، تعجب و سرگردانی، ماجرای نجات سگ آغاز شد. کندل چندین روز چیزی نخورد و ننوشید. و همه چیز رفت و رفت... او دچار کم آبی شدید شد و پنجه هایش در خون پاک شد. سگ باید به معنای واقعی کلمه از یک پیپت مست می شد و ذره ذره به او غذا می داد. سگ یک حیوان خشمگین وحشتناکی بود که به همه و همه چیز هجوم آورد. کندل کل خانواده را وحشت زده کرد، به کسی مجوز نداد. حتی آمدن و غذا دادن به او غیرممکن بود. و سکته و فکر به وجود نیامد! یک محوطه کوچک برای او ساخته شد که در آن زندگی می کرد. کاسه ای غذا با پا به سمتش هل داده شد. راه دیگری وجود نداشت - او به راحتی می توانست دستش را گاز بگیرد. زندگی ما به یک کابوس واقعی تبدیل شد که یک سال طول کشید. وقتی کسی از کنارش رد می شد، همیشه غر می زد. و حتی برای قدم زدن در اطراف حیاط عصر، قدم زدن، همه 20 بار فکر کردند: آیا ارزشش را دارد؟ ما واقعاً نمی دانستیم چه کنیم. هرگز سایتی به عنوان ویکی پت وجود نداشته است. با این حال، در مورد وجود اینترنت در آن روزها، ایده ها بسیار توهم آمیز بودند. و کسی در روستا نبود که بپرسد. و جنون سگ افزایش یافت، همانطور که ترس ما از آن افزایش یافت. 

همه ما فقط تعجب کردیم: "چرا، کوندل، حتی پیش ما آمدی؟ آیا در آن لیتوانی خیلی احساس بدی داشتی؟»

 حالا این را فهمیدم: سگ در استرس وحشتناکی بود. زمانی بود که او را نازپرورده بود و در خانه روی مبل ها می خوابید... سپس ناگهان او را به زنجیر بستند. و سپس آنها به طور کامل در یک باغ پرنده در خیابان مستقر شدند. او نمی دانست که این همه آدم در اطراف کی هستند. استاد کشیش تمام مدت سر کار بود. راه حل به نوعی ناگهانی و خود به خود پیدا شد. یک بار پدر کوندل شرور را با خود به جنگل برای تمشک برد و گویی با سگ دیگری برگشت. کندل بالاخره آرام شد و فهمید که ارباب او کیست. به طور کلی، پدر آدم خوبی است: هر سه روز یک بار سگ را برای پیاده روی طولانی با خود می برد. او برای مدت طولانی در جنگل سوار دوچرخه شد و کندل در کنار او دوید. سگ خسته اما همچنان پرخاشگر برگشت. و آن بار... من نمی دانم چه اتفاقی برای کندل افتاد. یا احساس نیاز می کرد، یا می فهمید که رئیس کیست و چگونه رفتار کند. پس از پیاده روی مشترک و نگهبانی از پدر در جنگل، سگ قابل تشخیص نبود. کندل نه تنها آرام شد، بلکه حتی توله سگ کوچکی را که برادرش آورده بود به عنوان دوست پذیرفت (اتفاقا، کندل به نوعی دست او را گاز گرفت). پس از مدتی، کشیش لودویک روستا را ترک کرد و کندل 8 سال دیگر با مادربزرگ خود زندگی کرد. و اگرچه هیچ دلیلی برای ترسیدن وجود نداشت، اما همیشه با دلهره به سمت او نگاه می کردیم. تریر تبتی همیشه برای ما مرموز و غیرقابل پیش بینی باقی مانده است. با وجود سال وحشتی که به ما داد، همه ما صمیمانه دوستش داشتیم و از رفتنش بسیار ناراحت شدیم. کندل حتی زمانی که گویا استادش را غرق کرد، به نوعی نجات داد. موارد مشابه در ادبیات شرح داده شده است. پدر ما یک ورزشکار، معلم تربیت بدنی است. او عاشق شنا، به خصوص شیرجه بود. و سپس یک روز او به داخل آب رفت، شیرجه زد... کوندل، ظاهرا، تصمیم گرفت که صاحب آن در حال غرق شدن است و برای نجات او عجله کرد. پدر یک نقطه طاس کوچک روی سرش دارد - چیزی برای بیرون کشیدن وجود ندارد! کندل چیزی بهتر از نشستن روی سرش نیافت. و این درست در زمانی اتفاق افتاد که پدر می خواست ظهور کند و به همه ما نشان دهد که چه آدم خوبی است. اما ظاهر نشد... سپس پدر اعتراف کرد که در آن لحظه از قبل با زندگی خداحافظی می کرد. اما همه چیز به خوبی خاتمه یافت: یا کوندل فهمید که از سرش خارج شود، یا پدر به نحوی تمرکز کرد. وقتی پدر متوجه شد که چه اتفاقی در حال رخ دادن است، فریادهای کاملاً خوشحال کننده او بسیار فراتر از دهکده شنیده شد. اما ما همچنان از کندل تعریف کردیم: او یک رفیق را نجات داد!خانواده ما هنوز نمی توانند درک کنند که چگونه این سگ توانسته خانه ما را پیدا کند و در جستجوی صاحبش چنین مسیر دشواری را طی کند؟

آیا داستان های مشابهی را می شناسید و چگونه می توان این را توضیح داد؟