چگونه سگ را در صورت فرار پیدا کنیم؟
سگ

چگونه سگ را در صورت فرار پیدا کنیم؟

چرا سگ می تواند فرار کند

طناب شناسان معتقدند که دلیل اصلی فرار حیوان خانگی ترس و کنجکاوی است. علاوه بر این، بی حوصلگی و تمایل به "آشنایی بهتر" با یکی از بستگان جنس مخالف در یک دوره خاص می تواند به عنوان انگیزه عمل کند.

سگ ها اغلب در فصل گرم فرار می کنند و گم می شوند، زمانی که صاحبان آنها را به ویلا می برند یا با آنها به طبیعت می روند. در این شرایط به سگ ها آزادی بیشتری نسبت به شهر داده می شود. متأسفانه گاهی حیوانات از آن به ضرر خود و صاحبانشان استفاده می کنند.

صداهای بلند می تواند باعث ترس سگ ها و فرار برای پنهان شدن شود. به عنوان مثال، بوق اتومبیل، رعد و برق، انفجار مواد آتش نشانی. برای سگ هایی که از آتش بازی می ترسیدند فرار کردند، کارشناسان حتی یک تعریف اصلی را ارائه کردند - "سگ های مه". یک حیوان خانگی همچنین زمانی که خود را در میان جمعیت، در ایستگاه قطار شلوغ یا یک بزرگراه شلوغ می بیند، می تواند ترس و سردرگمی را تجربه کند.

برخی از سگ ها بیش از حد کنجکاو هستند. آنها ممکن است به یک رهگذر با یک بسته، که از آن بوهای وسوسه انگیز می آید، گربه یا سگی که از کنار آنها می دود، و حتی بیشتر از آن، یک شرکت از اقوام علاقه مند باشند. در واقع، یک سگ کنجکاو طبیعی، بدون محدودیت در حرکت با قلاده و افسار، قادر است هر جسم متحرکی را دنبال کند.

سگ‌هایی که در حیاط خانه‌های روستایی حوصله‌شان سر می‌رود، به‌ویژه وقتی صحبت از حیوانات پرانرژی به میان می‌آید، گاهی اوقات در یافتن راه‌هایی برای فرار از دیوارهای بومی خود بسیار ماهر هستند. علاوه بر این، آنها می توانند به طور منظم فرار کنند. بسته به اندازه و ویژگی‌های نژاد، سگ‌ها از روی حصار می‌پرند یا از روی آن بالا می‌روند و ابتدا بر روی اشیاء کم ارتفاع و نزدیک بالا می‌روند. اغلب، حیوانات در را به تنهایی باز می کنند یا اگر درها محکم بسته نشده باشند، از شکاف فشار می آورند. سگ های شکاری که با عشقشان به حفاری متمایز می شوند، می توانند خیلی سریع تونلی را در زیر حصار حفر کنند. به هر حال، نمایندگان این گروه از نژادها، اگر هنوز بی تجربه یا آموزش ناکافی باشند، اغلب در شکار گم می شوند.

چگونه سگ فراری را پیدا کنیم

اولین کاری که باید انجام دهید وقتی متوجه می شوید سگ فرار کرده است این است که سعی کنید اوضاع را کنترل کنید، احساسات را کنار بگذارید و به هیچ وجه تسلیم وحشت نشوید. مهمترین چیز این است که هر چه زودتر به دنبال حیوان خانگی بگردید، قبل از اینکه او به راه دور برود. بهتر است به طور همزمان در دو جهت اقدام کنید - دور زدن قلمرو نزدیک و اطلاع رسانی تا حد امکان در مورد از دست دادن حیوان.

با اقوام و دوستان خود تماس بگیرید، از آنها بخواهید که در جستجوی مستقیم در منطقه کوچک محل زندگی شما یا در انتشار اطلاعات در مورد فقدان کمک کنند. برای اینکه شخصا وقت گرانبها را هدر ندهید، از آنها بخواهید بروشورهایی با متن سگ گمشده، عکس، شماره تلفن تماس ایجاد کنند و سپس تا حد امکان آنها را چاپ کنند.

همراه با دستیاران (ترجیحاً کسانی که سگ آنها را می شناسد)، به اطراف منطقه بروید و تا آنجا که ممکن است قلمرو را پوشش دهید. در همان زمان، شخصی باید در محلی که سگ صاحبش را ترک کرد، در حال انجام وظیفه باشد: اتفاق می افتد که حیوان به آنجا باز می گردد.

مددکاران باید از هم جدا شوند. اجازه دهید همه تا حد امکان با صدای بلند سگ را به نام صدا کنند، عکس هایش را به عابران بر روی یک اعلامیه یا صفحه تلفن همراه نشان دهید. مهم است که هر متر را به دقت بررسی کنید، زیرا یک سگ وحشت زده می تواند در هر جایی پنهان شود: زیر ماشین، در بوته ها، در زیرزمین باز - یک چراغ قوه در این مورد مفید است. در جستجوی خود، سعی کنید موقعیت را شبیه سازی کنید، زیرا باید بدانید که سگ شما معمولاً زمانی که می ترسد کجا پنهان می شود.

اعلامیه های گم شدن سگ را در مکان های عمومی ارسال کنید. این می تواند ایستگاه های حمل و نقل، ورودی خانه ها، تنه درختان، تابلوهای اعلانات نزدیک مغازه ها، مدارس، بیمارستان ها، دفاتر پست باشد.

در مورد وضعیت خود به افرادی که در محل جستجو کار می کنند - فروشندگان، لودرها، سرایداران، نگهبانان امنیتی در مؤسسات و مغازه ها، پلیس محلی، بگویید. از مادرانی که با کالسکه راه می روند، از افراد مسن که روی نیمکت نشسته اند بپرسید که آیا سگ شما را ملاقات کرده اند یا خیر. مخاطبین خود را به همه بسپارید، زیرا مردم همیشه نمی توانند بلافاصله بفهمند که آیا سگ شما را دیده اند یا نه، اما اگر در مورد آن فکر کنند، شاید به یاد بیاورند. کودکان قادر به ارائه کمک هستند - آنها اغلب متوجه مواردی می شوند که بزرگسالان به آن توجه نمی کنند، و به عنوان یک قاعده، بچه ها نسبت به حیوانات واکنش نشان می دهند و بی تفاوت نیستند.

تمام شماره تلفن ها و آدرس های پناهگاه های سگ، خدمات به دام انداختن حیوانات، کلینیک های دامپزشکی را جستجو کنید، جایی که کسی می تواند حیوان خانگی گم شده شما را در اختیار شما قرار دهد. با این مؤسسات تماس بگیرید یا ترجیحاً شخصاً به آنجا بروید. اگر سگ خود را در آنجا پیدا نکردید، با کارکنان تماس بگیرید که اگر در آنجا ظاهر شد با شما تماس خواهند گرفت.

اگر تمام تلاش های شما بیهوده است، جستجوی از راه دور برای سگ فراری شروع کنید. در شبکه های اجتماعی، با اولویت دادن به گروه های جستجوی حیوانات، چت های محله یا خانه، شخص گم شده را گزارش دهید: ممکن است شخصی قبلاً فراری شما را پیدا کرده باشد. بسیاری بر این باورند که انتشار مجدد رسانه های اجتماعی، همراه با ارسال تبلیغات، موثرترین راه برای یافتن سگ فراری است.

به خاطر داشته باشید که در جستجوی حیوان خانگی خود، ممکن است با کلاهبرداری مواجه شوید، به خصوص اگر تمایل دارید به فردی که حیوان خانگی شما را پیدا می کند در اعلامیه فرد گمشده، پاداش دهید. برای اینکه قربانی سرکش ها نشوید، مطلقاً تمام علائم خاص سگ را در جزوه نشان ندهید. متعاقباً با پرسیدن یک سؤال روشن کننده در مورد تفاوت های ظریف از دست رفته، می توانید به راحتی تشخیص دهید که آیا آنها شما را فریب می دهند یا خیر.

اقدامات ایمنی

بهتر است از قبل برای هر مشکلی از جمله از دست دادن حیوان خانگی آماده شوید. صاحبانی که آن را تراشه کرده اند شانس خوبی برای یافتن سریع سگ فراری دارند. امروزه بسیاری از مردم با این روش مدرن شناسایی حیوانات آشنا هستند. با یافتن سگ گمشده، بلافاصله آن را به کلینیک دامپزشکی می برند. در آنجا، تراشه اسکن می شود و با یافتن اطلاعات تماس صاحبان، آنها خبر خوش را به آنها می گویند. این تراشه به عنوان یک جایگزین موثر برای مارک های روی پوست حیوانات عمل می کند که به مرور زمان پاک می شوند، برچسب ها و برچسب های روی یقه هایی که تمایل به گم شدن دارند.

توصیه می شود نمونه ای از اعلامیه سگ گم شده را از قبل آماده کرده باشید تا در صورت وقوع چنین رویدادی، تنها چیزی که باقی می ماند چاپ آن است. این به شما کمک می کند سریعتر جستجو کنید، زیرا هر ساعت احتمال پیدا کردن سگ کاهش می یابد. بروشور باید شامل عکس حیوان خانگی شما، اطلاعات تماس شما و عبارت "LOSS DOG" با حروف بزرگ باشد. بهتر است اعلان ها را در فایل های سلفون قرار دهید تا از بارش در امان بمانند.

خودراهنمایی را فراموش کنید. "مال من هرگز فرار نخواهد کرد" یک جمله بسیار ساده لوحانه و غیرمسئولانه است. اگر با یک سگ در مکانی ناآشنا هستید، افسار زدن باید الزامی باشد. هنگامی که با حیوان خانگی به یک مکان شلوغ و پر سر و صدا می روید، به جای قلاده از مهار استفاده کنید، زیرا یک سگ ترسیده می تواند از قلاده خود بپیچد. اگر سگ شما هیکل قدرتمندی دارد، توصیه می شود هم از قلاده و هم از بند استفاده کنید، یعنی به دو افسار یا دوخت مجدد نیاز دارید.

در یک منطقه حومه خصوصی، باید مطمئن شوید که حصار کامل است. اگر یک مش سیمی زیر حصار کشیده شود حفارهای حیله گر نمی توانند فرار کنند. و البته، باید مطمئن شوید که دروازه همیشه محکم بسته است.

پاسخ دهید